Merhabalar,
Daha once sorulmustu cokca, ancak vakit bulup kendimle ilgili bir yazi yayimlayamamistim. O gun bugundur.
Bu minnie mouse simdiki halim! Disneyland'da cekinmistim Mart ayinda! Saclarim biraz daha koyu simdi. Kuafore kurban gittiler :)
Su cok bilmis de kucuk halim. Annemle babamin universite yillarinda evlenmeleriyle beni yapmalari bir oldugundan beni canimin ici babaannem ve dedem buyuttu. Herseylerim oldular onlar benim.
En cok istedigim sey ODTU'lu olmakti. Yillarca ugrastim didindim. Cok fazla maddi imkanimiz olmadigindan yasadigim sehirde hep 1. oldum deneme sinavlarinda ki dershanelere bedava alinayim. Omrum boyunca 1 lira bile vermedim dershanelere gururla soyleyebilirim ki :) Telefon hic susmazdi biri kapatir biri arardi bize katil diye :) Cok ama cok caliskandim. Dogru duzgun bir gun disari kacip oynadigimi animsamam. Tabi bunda disari cikarsam babannemi kaciracaklar paronayasi da etkili oldu. Yasli bir anneye sahip olmak zordur bilenler bilir. Akliniz hep ondadir.
Sinifimin da hep 1.siydim. Karne hep 5 :) Anadolu liseleri o zaman en karizmatik okullardi. Bizim ilde fen lisesi yoktu daha. Ben de hooop kazandim tabi Anadolu'yu :) Sonra hayatimin ilk zorluguyla karsilastim. Tabi her yeni tanistigim insana en bastan neden anne ve babam hayatta olmasina ragmen babanne ve dedemle yasadigimi aciklamayi zorluk olarak saymazsak :) Ingilizce cok ama cok zor geliyordu bana okulda. Komsumuzun 2 kizi vardi onlar anliyordu. Onlara filan soruyordum ama tasima suyla degirmen donmuyordu. Sonra bir gun yine sinav var ben 'Yes, I am' ne demek onu bile anlamiyorum. Oturdum kendi kendime dedim ki ben bu isi cozmek zorundayim cunku yardim edecek kimsem yok. Cok hirslanmistim, uzulmustum, korkmustum. O gun ve o gece oyle bir calistim ki, o sinavdan 84 aldim. Hocam da dahil herkes sokta. Tabi en cok da ben. O gun anladim ki insanin oturup calisinca yapamayacagi sey yok. Yeter ki kafama koyayim. Hep ODTU diye sayikladim o andan sonra. Herkes dalga gecerdi bu hayalimle, sirama ODTU ile ilgili seyler yazarlardi ama noldu? ODTU'yu kazanan bir ben oldum koca Anadolu lisesinden :) (Kucuk bir Ic Anadolu sehrinden)
ODTU'ye basladiktan sonraki yaz babannemi kaybettim. Hayatim kararmisti sanki. Bir gecede 5-6 kilo verdim saclarim beyazladi. Okula dondugumde ne yemek yiyor, ne baska bir sey yapabiliyordum. Tek yaptigim uyumak ya da uyaniksam aglamakti. Gulmeyi unutmustum. Kizlar yurt odasinda Cem Yilmaz izleyip kahkaha ustune kahkaha atarlardi ben icimden dusunurdum acaba gulmek nasil bir histi diye. Hangi kaslarimi oynatmam lazim acaba gulmek icin diye. Depresyon cok ciddi bir sey. Tum beyin kimyaniz bozuluyor. Dersleri de pek sallamadim o yuzden. Bu durum uzunca bir sure boyle gitti hatta ODTU'den mezun olup ABD'ye gelince gecti tam olarak sanirim.
Son donem aklim basima gelmisti biraz biraz ama cok gec olmustu ortalamam yerlerdeydi, okulu uzatmistim. Dedim boyle olmaz, bu gidisatla Amerika'ya okula hele de burslu beni kimse kabul etmez. GRE ve TOEFL calistim gece gunduz. En yuksek puanlari almak icin. Hatta ilk seferde dusuk alip tekrar almak zorunda kaldim. Bu arada bunlar ucuz sinavlar degildi ($150 her biri). Ama birtanecik amcam yardim etti bana. Madem senin hayalin ben sana inaniyorum dedi. Zaten hep yanimda, arkamdaydi.
ODTU muhendislik fakultesini bitirdikten sonra ABD'de ilk masterim'a kabul edildim burslu olarak ve buraya tasindim. Ilk master'imi bitirdikten sonra 2. bir master'a da yine full bursla kabul aldim ve onu da ilki gibi yuksek onur ogrencisi olarak tamamladim :) Egitimimi tamamladiktan sonra da yuksek muhendis olarak cesitli projelerde calismaya basladim. Ilk maasimla da MAC'ten ruj aldim kiz :)
ABD'de yasadigim yerdeki gunbatimlari muhtesem, gundogumlari da. Sanki cennetten bir kare! Ayrica her yer ordek dolu :) Asagidaki ordekleri okulun bahcesinde gordum!


Kendimden bahsedeyim kisilik olarak. Oncelikle yengecim. Burclara inanmamam lazim bir bilim kadini olarak ama bazen inaniyorum gibi sanki. Kimse duymasin. Su burcuyum amma velakin sanirim yukselenim aslan :) Kirilgan, sevecen, alingan, sevkatli, insanlara cok fazla guvenen ve reklamlara bile aglayabilen, saf biriyim. Igrenc yengec burcu demistim, degil mi?
Hemen su burclarina ithafen bir foto koyayim. Sanirim Pasifik Okyanusun'da cekmistim :)

Dogum gunumu kutladigim bir an, yil 2010. Saclarim kisaydi o zaman hey gidi hey. Ha metabolizmam manyak hizli. Su gordugunuz herseyi biraz daha fazlasiyla yedim 10 dakkada. :) Ama spor yapmayi da seviyorum. Depresif olmayi onluyor ve bir kez depresyon gecirmis kisiler malesef kimya olarak depresyona daha yatkin olabiliyorlar, o yuzden her an dikkatli olmam kendimi zorlamam gerekiyor spor icin. Bugune kadar pilates, yoga, tennis herseyin dersini aldim. Cogunu uyguluyorum ama daha cok spor salonuna gidip agirlik calisiyorum. Madonna gibi olucam beeeeennnnn :)

Sonracigima sanirim bugunlerde beyaz tenliyim diyenlere inanilmiyor ama valla bembeyaz tenliyim :) Al asagida kanitim var kiz! Acik bugday alttonum. Gozlerim turkuaz (ne yesil ne mavi cidden turkuaz - biricik melegim babannemden almisim). Acik tenli oldugumdan elimden gunes koruyucu dusmez tabi. Fotoda elimde Shiseido 38+ spf var. Biraz pahali ancak mat oldugundan yagli cildimde guzel duruyor. Sanirim $40 kadar :/ Bloggerligi da elden birakmam gordugun uzere ey okuyucu. Bu arada foto sanirim Miami Beach'ten! Ayrica bronzlasmaya inanmam. NY'un en unlu doktoru olan Dr. Neal Schultz'un dedigi gibi 'Cilt kanseri seksi bir sey degil'.

Sonra ABD'de en sevdigim eyalet California. Hemen hemen her yaz tatile gideriz oralara. Beni ceken bir sey var orda. Bir gun oraya yerlesmenin hayaliyle yanip tutusuyorum. Simdilik sevgilimin kariyeri cok onemli bir noktada o yuzden eyalet degistirdik benim son projemin tesliminden sonra. Ama sonrasinda Los Angeles'ta deniz kenari bir ev almak en buyuk hayalimiz :)
Bu foto da Orange County'de cekinmisti sanirim. Yani The O.C. dizisinin cekildigi yer! Izleyenler var mi? :)

Neyse, sonra sevdicegim harika bir insan. Bakmayin fotolarda sert erkegi oynadigina boyle poz veriyor :) Dunyanin en zeki, en yakisikli, en duzgun ve durust adami. O da once ODTU'de hic sevmedigi bir bolumu bitirdi sonra ben bilgisayar muhendisi olacagim dedi ve ABD'de benimle birlikte burslu olarak bilgisayar'da master'a basladi. Gece gunduz calisti yeni meslegini ogrenmek icin. Sinif arkadaslari hep bilgisayar okuyup master'a gelmislerdi zaten her seyi biliyorlardi. Ama askim hem lisans hem yuksek lisans derslerini birlikte ogrenmek icin gece gunduz 3 yili askin calisti. Abartmiyorum gecede 3-4 saatten cok uyumazdi. Hala cok uyumuyor gerci. Bana is etigini, caliskan olmayi, hep daha iyiyi yapmak icin ugrasip didinmeyi o ogretti.
Kendisiyle ODTU'de hazirlikta tanistik ve benim ilk ve son sevgilim! :) Cok ama cok sansliyim. Cok cektirdim kendisine beni affetsin ama bana olan destegini, ilgisini ve sevgisini hic esirgemedi her cadiligima ragmen :) Hep daha cok sevdi, daha cok yanimda oldu. Birlikte buyuduk, 18 yasimizdan beri birlikteyiz. En kotu gunlerimde hep yanimdaydi. Simdi en guzel gunlerimizi yasiyoruz birlikte :) Ben de daha az cadiyim artik :P Su an dunyanin en buyuk 4. yazilim sirketinde calisiyor. Evet bildiniz Amazon.com'da :) Siz makyaj fircalari alip lira ile oderken sevdicegimin yazdigi yazilim onu dolara cevirip kontrol ediyor.


Sonracigima, simsiyah harika bir kedimiz var. 7 yil once ABD'den bir barinaktan sahiplendik. Adi Pislik Gece. Cok
yakisikli alin size kanit :) Game of Thrones'daki (dragon) ejderha gibi
oglusum! Pumam benim o. Herseyimiz o bizim. Kendimiz hasta olduk surunduk ogrenciyken ama kedos beyefendi azicik nazlansa veterinere goturup binlerce dolar borclandik :) Az cekmedik elinden. Saka bir yana bize sorumlulugu, bir cani emanet almayi ogretti. Kendimizden baska bir seyi kendimizden cok sevebilecegimizi gosterdi. Kelimeler yetersiz kaliyor bu konuda. Enistem'in sevdigim bir sozu vardi: Turkiye'de insan olacagima sizin evde kedi olmak isterim :) Saka tabi bunlar hep.


Onceleri ABD'de yasamak cok zordu ozellikle yemegine suyuna alismak. Aylarca ac gezdik. Hem de dunya parasi harcayarak. Damak tadini oturtmak yillar aldi. Ancak su an itibariyle 8 yildir buralardayim ve her seyine alistim. Hatta TR'ye gelince ihmmm diye konusan kaba tabirle Almancilar gibiyim. Saka kiz hemen kizma Almanci dedim diye. Tabir kiz tabir bu :) Ailemi ve tabi ki Turk yemeklerini cok ozluyorum. Yilda bir ziyaret ediyorum. Geri kalan tatil gunlerimi de sevgilimle dunyayi gezerek geciriyoruz cunku gezmeye, dunyayi gormeye asigiz. Tek amacimiz bu para biriktiriken. Burda sanirim Florida'da bir sahildeyiz.
Burasi West Palm Beach! Ya da kisaca cennet :)
Burasi da Houston :) mi? Seattle mi? Hep karistiriyorum fotolari :/ Houston'a benziyooooo!
Su burcu oldugumdan midir nedir surekli plaja, sahile atin beni diye agliyorum o yuzden hep okyanus kenarlarina gidiyoruz. Sanirim Malibu burasi.
Burasi ayrica cidden hayaller ulkesi. Insan her istedigini
gerceklestirebiliyor. Hic kimse de yargilamiyor kimseyi. Sinif
arkadaslarimdan biri 45 yasinda 3 cocuklu bir hatundu. En genc kisi
bendim sinifta. Herkes evli barkli cocuklu ama okumaya devam ediyor. Ve
bunlar cok normal olarak goruluyor. Hatta ben de gaza gelerek bambaska
bir alanda bir master daha yaptim daha once bahsettigim gibi. Gelecek yil baska bir
alanda baska bir master ya da doktora dusunuyorum burs ayarlarsam. Arada bir film
yonetmenligi mi okusam yoksa kendi sirketimi mi kursam diye baska
hayallere daliyorum. Cunku herkes her an kariyer degistirip bambaska bir
hayata baslayabiliyor. Ve bu cok normal buralarda.
ABD'de yasamanin en guzel yani hayat standardlarinin cok yuksek olmasi. Ogrenci iken bile spor arabam vardi bir fikir vermesi acisindan. Asagidaki araba 2. arabamda ABD'de aldigim. $1200'a aldim hem de ogrenci maasimla :) Ilk arabamin fotosu yok cunku arabam olmasi sok etmisti beni foto cekmeyi unutmusum. Eski pusku bir seydi o da. Onu da $1000'a filan almistim. Zaten otomatik vites olmadigindan hic suremedim. Niye aldim bilmiyorum :)
Onu carpmistim biraz ustunuze afiyet. Ucuz bisey diye cok uzulmedim. Polis de korktugumu anladi ceza bile yazmadi sagolsun. Polis gorunce kibar davranirsaniz yirtarsiniz buralarda. Arabadan disari cikarsaniz tutuklanirsiniz hatta cekip vurabilirler. Bunlari ilk ogrendigimde cok korkmustum :)

Sonra fakirlikten biraz kurtulunca suna terfi ettik! Ay Allah'im ilk 0 km arabamiz. Askim doktorasini yaparken bir yandan da yeni bir ise girmisti hemen gidip bunu almistik :) Nasil yapismisim vantuz gibi elimden alcaklar sanki :) Bu arada cantam Converse ($10) ayakkabilar Tiger ($50). Kot pantolon sanirim salak gibi gelip TR'den almistim 120 liraya L'evis. Halbuki ABD'de $30'mus. Dersimi almistim ama uzulmedim degil :) OOTD yaptim kasla goz arasi! Moda bloglarindan neyim eksik. Moda disinda!
Sonra ben 2. master'dan mezun olunca kendime mezuniyet hediyesi olarak sunu aldim. Ode Allah ode bitmez :) Dunyanin ilk spor hybrid arabasi.
En son askim Amazon'dan is teklifi alinca kendini kaybetti ve o efendi cocuk gitti yerine Formula 1 yariscisi geldi :) Zaten hobi olarak araba yarisi yapiyordu ODTU'deyken. Oyle olunca kiyamadim alalim dedim ve sunu aldik sevgilime de. Amazon binasinin onunde cekinmisiz. Allah'tan trafik ezmemis beni. Karsidan karsiya bir kosusum var dersin aha Turk bu kesin. Isik filan dinlemedim.

Neyse oto galeri gibi oldu burasi. Tum varimiz yogumuz, asama asama nerden nereye geldik bu sekilde. Geldigimiz yer baska hayatlara kiyasla hic bir sey degil ama disimizle tirnagimizla kazidigimiz ve ailelerimizden hic bir sey almadan basardigimiz icin bize cok mutluluk verici geliyor.
Diyecegim o ki ABD'de TR'den cok farkli bir hayat var. Insanlari bu cercevede degerlendirmek lazim. ABD insanlarina cok deger veriyor. Hele ki Turk, Hintli ve Cinli orenciler ABD'li tembel cocuklarin yapmak istemedikleri arastirmalari yaptigi icin ayrica kiymetli. Burda ODTU'de calismadigimiz kadar sabahlayip calisiyoruz cunku insanlar bize guvenip bize dunyanin yatirimini yapiyor. Biz de onlari hayalkirikligina ugratmak istemiyoruz tabi ki. TR'de kiymeti bilinmeyen pirlanta gibi insanlar da bu yuzden ABD'ye kaciyor. Aci ama gercek. :/
Komsuluk iliskileri hic yok. Ayrica arkadasliklar hadi yemege gidelim hadi partiye gidelim ile sinirli. Yolda en yakin arkadasini gorur ve konusursun. Ama muabbet ben iyiyim sen harikasindan oteye gitmez. Kimse kimseyi dertleriyle yormaz. Kimse kimseden borc almaz. Kimse kimseye bir sey ismarlamaz. Ama biz Turk gelenegiyle herkese ismarliyoruz :) Bizim kulturun en guzel yanlarindan biri bu cunku. Tutkulu, comert ve insancil olmamiz. Oyle oturayim dertleseyim diye bir ortam pek olmaz buralarda. Dizilerde gordugunuz arkadasliklar da cok dogruyu yansitmiyor mesela How I Met Your Mother :) Tabi ki bu durum gercek ABD'liler icin gecerli diger irklardan cok fazla insan var burda ayrica. Ozellikle Meksikalilar bize cok benziyor. Meksikali cok yakin arkadaslarim oldu. Kenyali ve Kolombiyali cok yakin birer arkadasim var. ABD'li arkadaslarimin guzel yonu de aylarca gorusmesek bile kaldigimiz yerden devam edebilmemiz gorustugumuzde. Sitem diye birsey asla yok. Ki Turklerin sitemi, insanlarin hayatlarina karismalari, dedikodulari, kiskancliklari filan cok bezdiriyordu adami :) (Kimse alinmasin ustune lutfen kendi tecrubelerimden bahsediyorum :) Babamin bir lafi var bunlar bizim kulturun bir parcasi diye cidden oyle. Cunku baska hic bir irkta gormedim bu saydiklarimi. Japonundan, Nijeryalisina, Ganalisina, Fransizina, Portekizlisine daha aklima gelmeyen adini duymadiginiz ulkelere her yerden yakin arkadaslarim oldu. Herkes bizden biraz daha farkli.
12 yil ciktiktan sonra bu da mutlu son :) Evliligi kadin hayatinda bir basari olarak gormemekle birlikte evliligi boyle gosterenlere olan antipatikligimi goz onune alirsak bu tabi ki mutlu son degil. :) Sadece, hayat arkadasimla aileleri sevindirmek icin verdigimiz bir parti. Biz zaten ABD'de evlenmistik ve evlenmeden once de ABD'de birlikte yasiyorduk. Askim evlilige inanan biri ben inanmiyordum acikcasi.
Dugunumuz Ankara Double Tree Hilton'da oldu Eylul ayinda (2012). Sonra da once New York'a balayina, 6 ay sonra sonra Miami'ye yarim yildonumumuzu kutlamaya gittik. 1. yildonumumuz icin Los Angeles'a gittik :) 2. yildonumumuz yaklasiyor ve biz Hawaii'ye gitmek icin deli gibi para biriktiriyoruz su an :)
Beni evlilige inandirdigin ve ikna ettigin icin sonsuz tesekkurler sevgilim! Tabi balayi rusvetlerinin de etkisi oldu evet demem de :)

Benim hayatim biraz siradisi gorunuyor boyle bakinca ancak nerden nereye. Geldigim yeri asla unutmuyorum ve disimi tirnagima taktigim icin cok mutluyum. Iyi ki yapmisim. Tum zorluklara ragmen pes etmemisim. Komsu kizlarin karalanmis kitaplarini odunc alip calismisim. Allah'a her gun sukrediyorum! Iyi ki hep dogru seyler yapmaya calismisim omrumce. Hep ugrasmisim didinmisim. Cok zor gunler gecirdim! Kimsenin hayal bile edemeyecegi kadar zor gunler. Ancak simdi de hayal gibi guzellikte gunler geciriyorum.
Umarim sizlere daha da guzel gunler nasip olur! Blogumda benimle oldugunuz icin tesekkurler!
Sevgiler!